Ανίερο Black/Death μακελειό από την Παραγουάη τιγκαρισμένο με thrash στοιχεία για να γουστάρουμε και extra! Το πρώτο ep του συγκροτήματος στο ύφος των Sarcofago, Blasphemy, Possessed και Hellhammer. Τρία χαοτικά θηλυκά που
θα βιάσουν τα αυτιά σας μέσα σε δώδεκα λεπτά. Το ασταμάτητο κοπάνημα, τα κτηνώδη φωνητικά και οι σάπιες κιθάρες συνθέτουν ένα άρρωστο album. Σου πετάνε όμως και μία υποχθόνια μελωδία, προερχόμενη από τον Πλούτωνα, στο τρίτο κομμάτι για να σου δείξουν πως αν ήθελαν γινόταν όνομα στη black metal σκηνή. Βασικά είναι και η μοναδική στιγμή που είναι λίγο ανθρώπινες. Μόνο με τέσσερα κομμάτια κάνουν τους Batushka να κλαίνε γοερά και να ψάχνουν λύτρωση σε λειτουργίες. Κι όσοι δεν πειστήκατε για τις δεσποινίδες, τσεκάρετε στο YouTube τη διασκευή στο Horus/ Aggressor για να σας φύγει η μαγκιά.
Odio Negro