ΜΑΣΙΦ μεταλλικό crust των Wolfbrigade που μας κακομαθαίνουν με σερί δισκάρες. Ξεκάθαρες αναφορές σε κλασικό crust hardcore punk και Motorhead με παθιασμένο, άμεσο feeling. Στα χρόνια της επανάληψης και της φτωχών ιδεών οι Σουηδοί
απλά δείχνουν πως γίνεται... Επιθετικές τραχιές n roll κιθάρες, ατμόσφαιρα χαοτική, γρήγορα και αργά σημεία να δίνουν και να παίρνουν και τύμπανα-μπάσο αμαξοστoιχία. Το 12άρι ξεκινάει με το Sum Of All Vices που σε βάζει αμέσως στο κλίμα της φάπας και σε αρπάζει από τα μούτρα. Το υπόλοιπο άλμπουμ κινείται πάνω κάτω στο ίδιο μοτίβο και ισορροπεί ανάμεσα σε σκοτεινές crusty μελωδίες και χαρακτηριστικές 'n' roll κιθάρες, πράγμα που μου άρεσε απίστευτα. Πέρα από το βαρύ μέταλλο του ήχου τους που είναι πιο έντονος στις προηγούμενες κυκλοφορίες τους, προσανατολίστηκαν σε πιο catchy ρυθμούς σουηδικού hardcore punk με αυτό το έντονο ήχο από τα τελευταία των Disfear. Εκπληκτικοί στίχοι για το περιβάλλον και την κοινωνία όπως πάντα, που εκτοξεύουν το συνολικό ήχο του The Enemy: Reality. Έξτρα μνεία στην ΠΑΡΑΓΩΓΑΡΑ αλλά και το εκπληκτικό artwork που ειδικά σε έκδοση βινυλίου λόγω μεγέθους το χαζεύεις!
Ευτυχώς δεν περιμέναμε καιρό και οι Wolfbrigade συνεχίζουν να είναι παραγωγικοί και πιστοί στα ραντεβού τους. Το μέλλον του ευρωπαϊκού hardcore/punk δηλώνει παρόν με τη βοήθεια της τεράστιας Southern Lord, που κυκλοφορεί μόνο διαμάντια. Βαθμούς ποτέ δεν βάζουμε αλλά αυτό εδώ είναι καθαρό 10άρι. Τέλος, κυκλοφορεί σε διάφορες εκδόσεις για όλα τα γούστα, απλά να σημειώσουμε πως είναι γενικά δύσκολο να βρεθούν κυκλοφορίες τους σε βινύλιο στην Ελλάδα, από Ευρώπη και αν προλάβεις άνθρωπε!
Ν/Λ