Το δεύτερο album της μπάντας πατάει στο τσιτωμένο hardcore δάπεδο των Snapcase/Earth Crisis αλλά δεν κρύβει τις μελωδικές ευαισθησίες του. Αυτή η εκφραστική
ποικιλότητα των BoySetsFire δημιουργεί ένα πολυσυλλεκτικό δίσκο, με ήχο που έχει δουλευτεί από το συγκρότημα. Οι πληθώρες
τεχνικές παραφράσεις του riff και το σφιχτά νευρικό rhythm section το αποδεικνύουν καθ’ όλη τη διάρκεια του
δίσκου. Στα σκληρότερα κομμάτια οι κιθάρες βουτάνε σε όξινη επιθετικότητα και
σε συνδυασμό με τα σκισμένα φωνητικά συντηρούν το κλίμα τεταμένο. Στα πιο
χαλαρά κομμάτια οι BoySetsFire ακούγονται μελωδικοί
αλλά όχι μελιστάλαχτοι. Συναισθηματικοί μεν αλλά αποφεύγουν την παγίδα της τυρίλας
ή της συμμετοχής σε soundtrack εφηβικής σαπουνόπερας. Επιπλέον η παραγωγή του album είναι η πλέον ταιριαστή, αφού είναι δυνατή και ευκρινής ταυτόχρονα,
επιτρέποντας να φανούν όλες οι μικροηχητικές σοφιστείες της μπάντας. Τέλος, το album επανακυκλοφόρησε, πρόσφατα, για πρώτη φορά
σε βινύλιο από την Craft Recordings, για τα 25 χρόνια της μπάντας.
ΛΓ