Hardcore με μεταλλικά αγκίστρια από τους BBTS στο τρίτο τους album. Υλικό παιγμένο με πολλή φαντασία και progressive αντίληψη, καταφέρνει να ξεσηκώσει και να πωρώσει μέχρι κεραίας. Τεχνικό κοπάνημα με νόημα, οργισμένα φωνητικά και riffs που σκοτώνουν,η μουσική τους έχει την
ικανότητα να απευθύνεται με την ίδια άνεση στα κέντρα υποδοχής του εγκεφάλου
αλλά και να στήσει κλωτσοπατινάδα στο pit. Ευτυχώς η μπάντα δούλεψε τα τραγούδια της αποφεύγοντας
τα ''εγκώ γκαμήσει εσένα'' beatdowns τυπικής hardcore μπάντας και σε συνδυασμό με την ''αεράτη''
παραγωγή του Matt Bayles (Isis, Mastodon) ακούγεται σφιχτή σα
γροθιά Mohammed Ali. Ο δίσκος περιλαμβάνει ολοκληρωμένες συνθέσεις,
αποφεύγει την τεχνική φλυαρία και φωτίζει εκείνο το συναίσθημα που ξεπηδά μόνο
από άτομα που τους διακρίνει η καλλιτεχνική ακεραιότητα. Ύμνοι σαν το ''Forlani'' και το ''Spinner Dunn'' (που σου σκίζει τη ψυχή
στα δύο) δε γράφονται κάθε μέρα. Περίπλοκοι όσο και άμεσοι την ίδια στιγμή,
οι BBTS επιστρατεύουν hardcore αμεσότητα και metal εκτελεστική δεινότητα χαρίζοντας ένα δίσκο
που μένει δίπλα σου μια ζωή ολόκληρη.
ΛΓ