Οι Burst στο δεύτερο album τους εκτελούν τεχνικό, μελωδικό death metal (παιγμένο με
περισσότερη φαντασία απ’ότι δηλώνει η ταμπέλα που έβαλα) με έντονες hardcore επιρροές.
Εδώ συναντούμε, επίσης, τον Jesper Liverod (μπάσο) από Nasum
οπότε μην περιμένετε μπαλάντες. Το εκλεκτικό χαρμάνι των Burst περιλαμβάνει την ένταση των At the gates σε συνδυασμό με ασταμάτητο
punk κοπάνημα στα
τύμπανα, ποικιλία φωνητικής έκφρασης (βαριά, σκισμένα, καθαρά) και μελωδικές
όσο και όξυνες κιθάρες. Ειδικά οι τελευταίες ξεχωρίζουν με τον τρόπο που
χρωματίζουν τα κομμάτια, εξαιτίας της χημείας που υπάρχει μεταξύ του
κιθαριστικού δίδυμου και της τέχνης να ακούγεσαι συναισθηματικός χωρίς να
πέφτεις σε μελό παγίδες. Η μπάντα διαθέτει εκλεπτυσμένη αντίληψη περί μελωδίας,
χωρίς τη μυρωδιά τυρίλας, και τη χρησιμοποιεί ως μέσο έκφρασης και όχι ως
αυτοσκοπό (καταναγκαστικά πιασιάρικο). Ακόμα και τα beatdowns τους δεν
έχουν και πολύ σχέση με τα γκα-γκα τυπικής αμερικάνικης μπάντας αλλά
ενσωματώνονται τέλεια στο υλικό του δίσκου. Τελικά αυτό που μένει στο τέλος
είναι η ειλικρίνεια που σου μεταδίδει η μπάντα και η (απεγνωσμένη) της ανάγκη
να εκφράσει τα συναισθήματά της χωρίς να υποκύψει στη δικτατορία της μουσικής κατηγοριοποίησης.
Επίσης εδώ υπάρχει και ένα πονοκεφαλιάρικο remix από τον Ιάπωνα noise guru Merzbow καθώς και μια jet διασκευή
στους Unsane (‘’Scrape’’). Προτιμήστε την
έκδοση που περιλαμβάνει και το ‘’ In Conveting
Ways’’ EP ως
bonus καθώς πρόκειται
για γαμάτο υλικό που γεφυρώνει ιδανικά το παρόν album με τις ατμοσφαιρικές
κορυφώσεις των δύο επόμενων δίσκων τους (Prey On Life και Origo ).
ΛΓ