Πέμπτη 11 Μαρτίου 2021

Συνέντευξη με την Submersion Records

 



Η Submersion Records είναι μια ντόπια νεοσύστατη underground δισκογραφική, η οποία και επενδύει σε limited tape κυκλοφορίες με ιδιαίτερο ήχο! Μιλήσαμε με τους Βασίλη Γκογκίδη και Γιάννη Καψάσκη, οι οποίοι και μας ανέλυσαν την κουλτούρα και το σκεπτικό του label! 

Ν/Λ


Καλωσορίζουμε την Submersion Records στο webzine μας! Δώστε μας πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του label...

ΒΓ: Η ιδέα, το όνομα και το λογότυπο της Submersion Records υπάρχουν από το 2016. Μαζί με το εξώφυλλο για μια κυκλοφορία που είχα κάνει το 2016 σαν Dandelion Fields ζήτησα από τον εξαιρετικό γραφίστα Ultragrim να φτιάξει και το λογότυπο της εταιρίας. Από τότε λοιπόν περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσει και επίσημα η εταιρία. Ήξερα πως χρειάζομαι συνεργάτες γιατί μου αρέσει να δουλεύω σε ομάδες. Η πανδημία μου έδωσε τον χρόνο να μιλήσω με κάποιους ανθρώπους τους οποίους ξέρω χρόνια και πίστευα ότι είναι οι κατάλληλοι για αυτό το project. Ξεκινήσαμε λοιπόν επίσημα τον Σεπτέμβριο του 2020 με τον Σάκη Γκάλο, εξαιρετικό μουσικό, και τον Γιάννη Καψάσκη, πολύπειρο αρθρογράφο αλλά και μέλος της μουσικής βιομηχανίας στην Ελλάδα. Το πλάνο μας για την πρώτη σεζόν ήταν να βγάλουμε μία κυκλοφορία το μήνα σε limited κασέτες. Από τον Οκτώβριο του 2020 μέχρι και τώρα το έχουμε καταφέρει, θα συνεχίσουμε μέχρι τον Μάιο του 2021 και μετά θα κάνουμε ένα διάλειμμα το καλοκαίρι να πάμε για τα μπάνια του λαού.

 Παρατηρώντας και τα releases σας, εύκολα συμπεραίνει κάποιος ότι σας αρέσουν οι experimental (να το πούμε γενικά) οργανικοί και ηλεκτρονικοί ήχοι. Είναι το αποκλειστικό πεδίο μουσικής που σας ενδιαφέρει ή δεν "περιορίζεστε" μόνο σε αυτά;

ΒΓ: Ναι γενικά η λογική του label είναι να φιλοξενήσει μουσική που έχει πειραματικά στοιχεία και δεν ανήκει αυστηρά σε κάποια κατηγορία. Μπορείς να δεις και από τις κυκλοφορίες μας ότι έχουν αρκετή ποικιλία, έχουμε βγάλει δίσκο που έχει free jazz επιρροές, ambient, drone αλλά και πιο ροκ ακούσματα. Προσπαθούμε να μην μπούμε στην λογική ότι βγάζουμε ένα συγκεκριμένο είδος μουσική και έχουμε ένα συγκεκριμένο κοινό αλλά ότι θα βρούμε ένα κοινό που να ενδιαφέρεται να ακούσει διάφορες μουσικές με διάφορες επιρροές που έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν. Γενικά παρατηρώ πως ένα κοινό στοιχείο των κυκλοφοριών μας είναι ο αυτοσχεδιασμός και το τζαμάρισμα, δηλαδή προσεγγίσεις στην δημιουργία μουσικής οι οποίες είναι στο εδώ και το τώρα και αποτυπώνουν πηγαία έμπνευση χωρίς πολλά πολλά overdub και γυαλίσματα. Έχουμε πει πως δεν θα περιοριστούμε σε κάποιο συγκεκριμένο είδος αλλά προφανώς αυτό δεν σημαίνει ότι θα βγάλουμε και μπουζούκια χαχαχαχα.   

 Πως λειτουργεί ένα ελληνικό ανεξάρτητο label με limited κυκλοφορίες; Aσχολείστε μόνο με το release σαν έκδοση ή και με το promotion thing της υπόθεσης;

ΒΓ: Εμείς διαλέξαμε μια στρατηγική που ίσως είναι αρκετά διαφορετική από άλλα label και καταλήξαμε στις limited κυκλοφορίες γιατί είναι δυνατόν να βγάζεις πολλές μέσα σε λίγο χρόνο επειδή το κόστος ¨παλεύεται¨. Βγάζουμε μια κυκλοφορία το μήνα το οποίο είναι αρκετά συχνά κατά τη γνώμη μου. Αυτό θα ήταν αδύνατο να το στηρίξουμε οικονομικά αν δεν ήταν λίγα τα κομμάτια που βγάζουμε. Έχουν μια πρακτική πλευρά πολλές από αυτές τις αποφάσεις η οποία κατά την άποψη μου σε βοηθάει να σκεφτείς δημιουργικά και να πεις, τι μπορώ να κάνω με τα μέσα που έχω. Προς το παρόν κάνουμε promotion για τις κυκλοφορίες μας, δηλαδή τις στέλνουμε σε site, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς για παρουσίαση και κριτικές και τις πάμε σε επιλεγμένα δισκάδικα. Κάνουμε promo στα social media μας και οργανώνουμε στο κανάλι μας στο YouTube παρουσιάσεις των κυκλοφοριών στις οποίες έχουμε και σύντομες συνεντεύξεις των μουσικών και μετά ακούμε όλοι μαζί την κυκλοφορία και τα λέμε στο τσατ. Ανεβάζουμε επίσης όλες τις κυκλοφορίες μας σε streaming πλατφόρμες τύπου Spotify.

Προς το παρόν δηλαδή δεν αναλαμβάνουμε ένα συγκρότημα για να τους κάνουμε προώθηση συνολικά και γενικά, επικεντρωνόμαστε στις κυκλοφορίες. Αν ανοίξουν οι συναυλίες ξανά σίγουρα θα θέλαμε να οργανώσουμε συναυλίες και οργανώσαμε μια στο YouTube οπού τα συγκροτήματα μας έστειλαν βίντεο από το στούντιο και τα βάλαμε όλα μαζί σε ένα βίντεο μίας ώρας. Είναι στα πλάνα μας να το ξανακάνουμε αυτό και να αρχίσουμε να ανεβάζουμε και κάποιες συλλογές/playlist με μουσική που μας αρέσει και εκεί θα μπορούσαν να μπουν και μουσικοί με του οποίους δεν έχουμε κάνει κάποια κυκλοφορία αλλά θέλουμε να προωθήσουμε την δουλειά τους.

 Όντας λάτρης της κασέτας θα θέσω το εξής δίλημμα: κασέτα ή βινύλιο;

ΓΚ: Προφανώς και δεν υπάρχει σωστή απάντηση σε κάτι τέτοιο. Στον κόσμο των αναλογικών μέσων δεν είναι στην πιστότητα του ήχου το θέμα, αλλά στη διαδικασία της ακρόασης. Αν θέλαμε να είμαστε πιουρίστες audiophiles, θα δίναμε βάση στις επιστημονικές μετρήσεις φάσματος ήχου και θα λέγαμε ότι τίποτα δεν αποδίδει όσο το cd. Ευτυχώς δεν είμαστε τέτοιοι no life τύποι, απλά μας αρέσει το φυσικό format στη μουσική πρώτα από όλα, η διαδικασία να το πιάσεις, να το ανοίξεις, να του γυρίσεις πλευρά και μεταξύ των επιλογών που έχουμε, η κασέτα συνδυάζει την αίσθηση της ακρόασης από ταινία, την πρακτικότητα στη μεταχείριση και το cuteness σαν gadget-άκι. Είμαστε επίσης άνθρωποι που οι κασέτες ήταν εκεί όταν αρχίσαμε να ακούμε και να συλλέγουμε μουσική, οπότε υπάρχει ένας νοσταλγικός παράγοντας και τέλος έχουμε τη βεβαιότητα ότι συνάδει η αισθητική της και με το μουσικό πεδίο με το οποίο ασχολούμαστε. Φυσικά και αγαπάμε το βινύλιο, φυσικά και μας έχουν εντυπωσιάσει παραγωγές σε cd, φυσικά και κάνουμε τις βόλτες μας stream-άροντας από το τηλέφωνο μας.

 Γενικότερα υπάρχει μια αύξηση της ζήτησης φυσικών κυκλοφοριών παγκόσμια. Πως το βλέπετε εσείς και γιατί επενδύετε σε αυτό;

ΓΚ: Ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους, όλοι είμαστε συλλέκτες, αγοράζουμε μουσική χρόνια και καμαρώνουμε τα ράφια μας. Οπότε δεν είναι κάτι που ξαφνικά μπήκε στη ζωή μας, ταυτόχρονα όμως έχεις δίκιο, αποτελεί σημείο των καιρών αυτή η αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο κυρίως επειδή τα χρόνια από το 2000 και μετά σημαδεύτηκαν από την peer-to-peer διάδοση της μουσικής μέσω του internet – η λεγόμενη ‘πειρατία’ σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Οπότε για αυτή τη γενιά που μεγάλωσε σε μια γενικευμένη παραδοχή ότι η μουσική είναι δωρεάν, έχει κάνει μια στροφή και πλέον η αγορά φυσικού προϊόντος δείχνει άνοδο. Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο μυστικό πίσω από αυτό, η μουσική αρέσει σε όλους και σε κάθε περίπτωση το να αγοράσεις ένα δίσκο έχει μια βιωματική υπεραξία σε σχέση με έναν mp3 φάκελο.

Στη δική μας περίπτωση δε θα είχε νόημα να καναμε κάτι διαφορετικό, ενδιαφερόμαστε εξίσου να παρέχουμε ένα όμορφο και καλαίσθητο αντίτυπο που θα περιέχει καλή μουσική, σε μια λογική και λειτουργική τιμή. Παρέχουμε και την επιλογή της digital κυκλοφορίας και λόγους πρακτικότητας και αμεσότερου outreach, όμως ο πρωταρχικός στόχος είναι πάντοτε να φτάσει σε κάποιο σπίτι και να γεμίσει ένα ράφι.

Σκοπεύετε να κάνετε και co-releases μελλοντικά;

ΒΓ: Ναι το έχουμε συζητήσει αυτό και σίγουρα είναι κάτι που μας ενδιαφέρει. Υπάρχουν labels στην Ελλάδα τα οποία κινούνται σε ανάλογες μουσικές και βγάζουν και κασέτες. Μόλις τελειώσουμε την σεζόν τον Μάιο θα κάνουμε έναν σχεδιασμό για την επόμενη σεζόν και πιθανώς να επικοινωνήσουμε με κάποιες από αυτές τις εταιρίες/distro/ομάδες για να συζητήσουμε πιθανά co-releases. Stay tuned!

 Πανδημία και εγκλεισμός vs. Underground μουσική: ποιες είναι οι σκέψεις σας και σαν label αλλά και σαν μέλη σε μπάντες;

ΓΚ: Δε νομίζω ότι υπάρχει σενάριο για οποιονδήποτε που εμπλέκεται με τη μουσική, από οποιοδήποτε πόστο που αυτή η χρονιά είχε θετικό αντίκτυπο. Όλα όσα φτιάχνουμε προορίζονται για να τα μοιραζόμαστε από κοντά, είτε είναι σε δισκάδικα, είτε σε συναυλίες. Το ότι οι underground μουσικοί δε ζουν από αυτό, οπότε δεν υπονομεύτηκε η οικονομική τους κατάσταση από συναυλίες που ακυρώθηκαν δε λέει κάτι, όταν ο μηχανισμός είναι υγιής ωφελούνται οι πάντες. Όλος μας ο σχεδιασμός θα ήταν διαφορετικός αν περιλάμβανε και συναυλίες ή φυσιολογική εμπορική δραστηριότητα και το ότι την περίοδο του εγκλεισμού ο κόσμος ακούει περισσότερη μουσική, είναι απλά μια καλογυαλισμένη δικαιολογία.

 Υπήρξαν στιγμές άσχημες ή ευτράπελα που ήταν αφορμή για να σκεφτείτε να τα παρατήσετε; Τα τελευταία χρόνια ενώ υπήρξε μια αύξηση των labels και των κυκλοφοριών, βλέπουμε τελευταία πολλούς να τα έχουν παρατήσει... Τι πιστεύετε πως μπορεί να φταίει;

ΒΓ:  Ήμαστε πολύ νέοι σε όλο αυτό οπότε δεν είχαμε κανένα μεγάλο πρόβλημα μέχρι τώρα. Κάποιες αναποδιές συνέβησαν αλλά όχι κάτι τόσο μεγάλο που να μας κάνει να σκεφτούμε ότι αυτό που κάνουμε δεν αξίζει τον κόπο και τον χρόνο μας. Το γιατί τα παράτησαν άλλα labels δεν μπορούμε να το ξέρουμε αλλά σίγουρα βλέπουμε ήδη ότι μιλάμε για πολύ δουλειά η οποία αν οικονομικά δεν έχει κάποια ανταπόκριση είναι δύσκολο να την κάνεις για πάντα.

 Yπάρχει κοινό στην Ελλάδα που ακούει τέτοιες κυκλοφορίες ή είμαστε πιο κλειστόμυαλοι σαν ακροατές; Ποιες οι διαφορές με το εξωτερικό όπου ζεις πολλά χρόνια;

ΒΓ: Η αιώνια ερώτηση! Κάνει το κοινό την μουσική ή η μουσική το κοινό; Θεωρώ πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Στην Ελλάδα υπάρχουν ακροατές που ακούνε μουσική και εγχώρια και εισαγόμενη, η οποία είναι πιο πειραματική, πιο "ψαγμένη" αν θέλεις. Ξεκινάμε δηλαδή από την απλή σκέψη ότι αφού μας αρέσουν εμάς αυτές οι μουσικές, θα υπάρχει και άλλος κόσμος εκεί έξω που θα τους αρέσουν. Δεν νομίζω ότι κυκλοφορούμε μουσική που κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ τίποτα παρόμοιο. Από την άλλη αν δεν πάρεις την πρωτοβουλία να κάνεις κάτι, όπως το να ξεκινήσεις μια εταιρία που προωθεί αυτή τη μουσική που προωθούμε, και το κοινό δεν θα έχει στο οποίο να ανταποκριθεί είτε θετικά είτε αρνητικά. Όταν μαζεύονται κάποιοι άνθρωποι και εκφράζουν μια μουσική άποψη, όπως είναι οι μουσικοί και οι δισκογραφικές, τότε και οι ακροατές έχουν κάτι στο οποίο θα αντιδράσουν. Οπότε αν δεν κινηθεί ο μουσικός και η δισκογραφική να κάνει πράγματα δεν θα υπάρχει και κοινό να τους στηρίξει.

Εμείς έχουμε δει θετική ανταπόκριση μέχρι τώρα από τον κόσμο με τον οποίο έχουμε έρθει σε επαφή και άκουσαν τις κυκλοφορίες μας οπότε συνεχίζουμε.

Όσον αφορά τις διαφορές με το εξωτερικό τώρα, η underground σκηνή της Αγγλία στην οποία έχω μια μικρή εμπειρία δεν είναι και τόσο διαφορετική με της Ελλάδας. Μην φανταστείς δηλαδή ότι και εκεί έχει λαοθάλασσα από κάτω όταν παίζουν οι τοπικές μπάντες ξέρω γω. Αυτό που στην Αγγλία είναι διαφορετικό είναι οι υποδομές που υπάρχουν γενικά όσον αφορά την μουσική βιομηχανία συνολικά. Δεν υπάρχει το ελληνικά και ξένα που έχουμε εδώ και είμαστε λίγο οι μεν στη μία πλευρά και οι δε στην άλλη γιατί προφανώς εκεί όλα είναι στη γλώσσα τους και η Αγγλία γενικά έχει μεγάλη παράδοση στην σύγχρονη μουσική από την δεκαετία του 50 και μετά ειδικά. Πέρα από την τεχνογνωσία όμως και την οργάνωση, πολλές φορές η έμπνευση που βλέπεις στις μουσικές σκηνές δεν είναι και τόσο υψηλότερη από αυτά που ακούς στην Ελλάδα. Υπάρχουν φανταστικοί μουσικοί στην Ελλάδα με εμπνεύσεις που στέκονται άνετα σε σχέση με αυτά που άκουσα στην Αγγλία.

Παρακολουθείτε και έχετε επαφές και σχέσεις με labels του εξωτερικού; Πως λειτουργούν;

 ΒΓ: Επίσημες επαφές δεν έχουμε ακόμα. Έχουμε έρθει σε επαφή με μουσικούς από το εξωτερικό για πιθανές κυκλοφορίες αλλά όχι με labels. Θα ήταν ωραία να συζητήσουμε κάποια συνεργασία και co-release αλλά δεν είχαμε τον χρόνο μέχρι τώρα να κάνουμε επαφή. Γενικά αυτό που βλέπω σαν τάση είναι ότι μικρά label τώρα ίσως και λόγω της καραντίνας βγάζουν πιο πολλές ψηφιακές κυκλοφορίες παρά φυσικές, λόγω του κόστους υποθέτω.

 Eυχαριστούμε για το χρόνο σας! 

ΒΓ: Ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη και το ενδιαφέρον για την προσπάθεια μας.

Ελάτε να ακούσουμε μουσικές και να τα πούμε στις παρουσιάσεις που κάνουμε στο YouTube μας.

Για περισσότερες πληροφορίες βρείτε μας εδώ:

https://www.facebook.com/SubmersionRecords

https://www.youtube.com/channel/UCk2aAdtMIIzw-62xkGbxaQg

https://www.instagram.com/submersionrecords/