Συνέντευξη με τους Freefall

 

Μια καλοκαιρινή συνέντευξη με τους "γέρους" του βορειοελλαδίτικου death metal, ένα σχήμα που κρατάει πολλά χρόνια και που με την τελευταία κυκλοφορία της, έδειξε τα δόντια της. Φοίβος και Ορφέας μοιράζονται μαζί μας πληροφορίες, αστεία και προβληματισμούς. Cheers! 

Ν/Λ

Γεια σας κύριοι. Δώστε μας ένα σύντομο ιστορικό των Freefall.

Φ. Γεια σου αγαπητέ ! Αυτή η τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία του παρελθόντος της μπάντας περιλαμβάνει πέραν της κλασσικής ανοργανωσιάς και αδράνειας του χομπίστα και μια συνεχή εναλλαγή μελών της μπάντας το οποίο είναι ίσως το μοναδικό άξιο ειδικής αναφοράς. Το ότι καταφέραμε να συνεχίσουμε να παίζουμε παρόλο που μέσα στη τελευταία δεκαετία πέρασαν παρά πολλά άτομα και δε στέριωσαν. Συνοπτικά η μπάντα κυκλοφόρησε μέσα στα 00ς ένα demo και το πρώτο full length Demons Watching Demons Play τα οποία κινούνταν  σε πιο deathcore μονοπάτια, ενώ το 2015 βγήκε το Cul De Sac και τώρα πριν 3 περίπου μήνες κυκλοφόρησε το νέο μας EP με τίτλο Dead Is The Oldest You Can Get.

 Πριν προχωρήσουμε την κουβέντα σε πιο μουσικά και τεχνικά θέματα, πείτε μας λίγο πως περάσατε στην καραντίνα, πως την παλέψατε και πως βλέπετε τα πράγματα μετά από όλο αυτό κοινωνικά και πολιτικά.

Φ. Εξαιρετικά δύσκολα οφείλω να ομολογήσω με κάποιες στιγμές απόλυτου πανικού. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να κυκλοφορεί η φήμη ότι από στιγμή σε στιγμή «πέφτει» το νετφλιξ και να έχουμε παγώσει όλοι. Σε γενικές γραμμές οι μισοί από τη μπάντα δουλεύανε  κανονικά και οι άλλοι μισοί τα ξύνανε κανονικά. Για μένα προσωπικά ο χρόνος πέρασε ιδιαίτερα ευχάριστα σα να ήμουν σε καλοκαίρι μετά τις πανελλαδικές με τη διαφορά ότι δε μπορούσα να βγω έξω. Πολλές ταινίες, σχεδόν καθόλου μουσική και μπόλικο ύπνο. Τώρα για αυτό που ρωτάς θα σου πω εγώ ο επιστήμων, πολιτικός, ιατρός, οικονομολόγος, κοινωνιολόγος τι θα γίνει: Δεν έχω τη παραμικρή ιδέα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν περισσότερο άμεσοι και αποτελεσματικοί και λιγότερο περίπλοκοι τρόποι να τελειώνουμε σαν είδος.

 Ο. Εγώ προσωπικά ανήκω στους "ήρωες"  που πέρασαν την καραντίνα δουλεύοντας. Από κει και πέρα σίγουρα μεγάλο το κακό που άφησε πίσω της η όλη κατάσταση. Ο κόσμος φοβήθηκε για την υγεία του την δουλειά του και το μέλλον του με  την απειλή ενός αοράτου εχθρού. Πολιτικά πάλι εν μέσω καραντίνας πίστευα πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να αλλάξουν μερικά πράγματα ξεκινώντας από την οπτική του κόσμου πάνω στο ποσό εύκολα μπορεί να αλλάξει η ζωή του από την μέρα στην άλλη αλλά και σε ποια χέρια έχει αφήσει την διαχείριση της. Λιγότερο από 4 μήνες μετά η οποιαδήποτε ελπίδα μου για αλλαγή πήγε κουβά.

 Πως πιστεύετε πως επηρεάζει την κουλτούρα και τη μουσική μας αυτό που συμβαίνει;

Φαντάζομαι με τον ίδιο τρόπο που επηρεάζει τις τέχνες γενικότερα και άλλες κουλτούρες.

Τι σας επηρεάζει μουσικά, στιχουργικά και τι διαδικασίες ακολουθείτε στη σύνθεση;

Φ. Σίγουρα ότι συμβαίνει τριγύρω μας. Είναι ακατόρθωτο θαρρώ να προσπαθήσουμε να γράψουμε σοβαρά και όχι καρικατουρίστικα για ένα πόλεμο πχ από τη στιγμή που ευτυχώς δεν έχουμε ζήσει έναν. Από και και πέρα οι τέχνες καθαυτές αποτελούν μεγάλη επιρροή και ειδικότερα το σινεμά. Όσον αφορά τη σύνθεση αυτή προκύπτει συλλογικά στο προβάδικο μας όπου εισάγονται πρωτόλειες ιδέες από ριφς , στίχους, τίτλους σε μορφή άνθρακα και εξάγονται από κει μέσα σε μέρη death metal διαμαντιών χαχαχαχαχα. Μουσικά σίγουρα τα πράγματα που ακούμε κατά καιρούς.

Ο. Η διαδικασία της σύνθεσης ξεκινάει στο στούντιο όπου ξεκινάμε να δουλεύουμε όλοι μαζί σε νέες ιδέες. Το στιχουργικό κομμάτι πάλι το έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Φοίβος, όχι μόνο γιατί είναι ο καλύτερος χειριστείς της γλώσσας αλλά και γιατί για καλή μας τύχη χρειάζεται να περνάει αρκετές ώρες τις μέρας του μέσα σε ένα αστικό λεωφορείο για να μεταφερθεί και να επιστρέψει από την δουλειά του. Οι αστικές συγκοινωνίες στις 7 κ 15 το πρωί γίνονται το καλύτερο μέρος του κόσμου για να πάρεις έμπνευση και να γράψεις για την ζωή το μέλλον την απογοήτευση και κατ' επέκταση τον θάνατο.

Φ. Η αλήθεια είναι ότι με μια τέτοια απάντηση ξεδιπλώνεις τη ποιητική σου φλέβα Ορφέα μου! Το μόνο που σε κρατάει πίσω είναι ότι δεν έμαθες ποτέ αγγλικά παλιό τεμπελχανά! 

Πείτε μας λίγα λόγια για την τελευταία σας κυκλοφορία. Τι feedback πήρατε;

Φ. Η τελευταία κυκλοφορία μας γεννήθηκε από την ανάγκη να βγάλουμε κάτι μιας και από τη μια υλικό υπήρχε αν όχι αρκετό για full length, από την άλλη είχε περάσει αρκετός καιρός από τη προηγούμενη μας κυκλοφορία το Cul De Sac, όποτε χρειαζόταν να κάνουμε κάτι για να ξεκολλήσουμε από το ιδιαίτερα επικίνδυνο έλος της στασιμότητας, που έχει ρουφήξει τόσες και τόσες μπάντες. Έτσι προέκυψαν αυτά τα 4 κομμάτια τα οποία αποτέλεσαν το υλικό του ep. Το feedback που λάβαμε ήταν απρόσμενα θετικό με αρκετές καλές κριτικές και γενικότερα παρόλο που η καραντίνα μας κατέστρεψε τις ιδέες για αρκετές συναυλίες με αφορμή την κυκλοφορία. Μας έδωσε την απαραίτητη ενέργεια να επικεντρωθούμε στην ολοκλήρωση νέων κομματιών. 

Θα σταθώ σε 3 πράγματα:  στο εξώφυλλο, στον τίτλο της τελευταίας σας κυκλοφορίας και στη διασκευή στους Killing Joke. Πείτε μας λίγα λόγια.

Ο. Το εξώφυλλο το ανέλαβε ο ταλαντούχος καλός μας φίλος Χρήστος Βουλγαράκης. Ο οποίος πέρα από ζωγράφος- Τatto artist είναι και μουσικός σε διάφορα εγχώρια σχήματα " Concrete Bastards, Unbeliver, Miasmal Sabbath, Άλλος Κόσμος" και το αναφέρω αυτό ως τεράστιο θετικό στο ποσό εύκολα κατάλαβε απευθείας το τι θέλουμε να βγάλουμε προς τα έξω. Έτσι δημιούργησε αυτό δυστοπικό αν θα μπορούσαμε να το πούμε έτσι εξώφυλλο που ταιριάζει γάντι στο Ep. Σε κάποια ταινία ο πρωταγωνιστής μιλώντας για την ζωή και τον θάνατο λέει " Dead Is The Oldest You Can Get"  ο Φοίβος ενθουσιάζεται και κάπως έτσι γίνεται ο τίτλος του Ep.

Φ. Δεν είναι μόνο θέμα ενθουσιασμού πληβείε, το θέμα είναι να δώσεις έστω και λίγο κάτι παραπάνω από το υπερκλασσικα θέματα των ακραίων μπαντών χωρίς να σημαίνει ότι σατανάς και αίμα είναι κακά. Πάντα χρειάζονται τέτοια πράγματα απλά στη περίπτωση μας θα θεωρώ ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν  ειλικρινές. Έτσι το όλο κονσεπτ βασίζεται σε μια πιο μηδενιστική προσέγγιση της συνειδητοποίησης της της ανθρώπινης μικροπρέπειας, το οποίο νιώσαμε να βαραίνει τα κεφάλια μας και τις καρδιές μας.

Ο. Η Post Punk σκηνή σφύζει από σκοτάδι πράγμα που κάνει την μεταφορά ενός τέτοιου κομματιού πιο εύκολη και συνάμα ενδιαφέρουσα . Εκτός από αυτό πέρα από την Metal μουσική το Punk είναι το μόνο που μας βρίσκει όλους σύμφωνους και οι Killing Joke είναι μια λατρεμένη μπάντα από όλους μας!

Θα πετάξω λίγες γρήγορες ερωτήσεις: studio ή εγγραφή album; Live ή tour; Live ηχογράφηση ή "κανονική"; Reamping ή μικρόφωνο σε καμπίνα; Self financed κυκλοφορίες και merch ή από κάποια μικρή εταιρεία;

Φ Λίγες γρήγορες ερωτήσεις λέει... 2 μήνες το λιβανίζουμε με τις «γρήγορες»  ερωτήσεις σου. Αν  εννοείς πρόβα πάντως, τότε προσωπικά θα έλεγα εγγραφή άλμπουμ αν και είναι σε στιγμές εξαιρετικά κουραστική και βαρετή εργασία αλλά το συναίσθημα του να ακούς τη μουσική να παίρνει μορφή είναι αξεπέραστο! Φυσικά και τουρ με τη λογική ότι δε βγαίνεις για να πληρώσεις λογαριασμούς αλλά για να περάσεις καλά. Ξέρεις πολλούς μεσήλικες φίλους που δε θα ήθελαν να περάσουν  δύο εβδομάδες παρέα μακριά  από γυναίκες και οικογένειές και πλήρη ανωριμότητα; Εξαρτάται τι προσέγγιση θέλεις. Νομίζω όμως ότι η κανονική ηχογράφηση είναι αυτή που ταιριάζει σε μας περισσότερο. Θα έλεγα μικρόφωνο αλλά πλέον δε ξέρεις και τι ακούς με όλη τη πρόοδο της τεχνολογίας. Θα ναι σαν να ακούς μικρόφωνο και δε θα είναι. Προτιμώ self financed κυκλοφορία και πολλά λεφτά στις τσέπες μας για να μπορούμε να διαθέσουμε στη μπάντα χωρίς να μας νοιάζει η χασούρα. Εναλλακτικά η μικρή εταιρεία είναι μια χαρά και η μεγάλη ακόμη περισσότερο , απλά υπάρχει πάντα οι κανόνας ότι όσο πιο πολλά επενδύσει κάποιος πάνω σου τόσο πιο πολύ got you by the balls που λένε και στο χωριό μου. Για το λόγο αυτό θαρρώ ότι το καλύτερο είναι diy περίβλημα με καρδια κεφαλαίου.

Επειδή έχω την τύχη να γνωρίζω κάποιους από εσάς καλά έως και πολύ καλά, δίνεται την αίσθηση παρέας - μπάντας. Πόσο σημαντικό είναι για σας αυτό;

Φ. Πολύ σωστή παρατήρηση! Η δική μου ρομαντική εμπειρία όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι αποτελεί το νούμερο ένα παράγοντα για να παίξεις μουσική. Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό και πολλές φορές είναι καλύτερο για το μουσικό αποτέλεσμα να υπάρχει πρώτα συνεργασία και μετά φιλιά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως η μπάντα ήταν στημένη πάντα γύρω από τις φιλικές σχέσεις. Οι περισσότεροι από όσους πέρασαν ήταν φίλοι η γίναν φίλοι στη πορεία. Επειδή η μπάντα δεν είναι επαγγελματική με την έννοια του ότι θα κάνεις καριέρα στα γεράματα οι στόχοι μας είναι τελείως ξεκάθαροι. Να περνάμε καλά με τους φίλους μας δημιουργώντας παρέα μουσική και ξοδεύοντας όσο περισσότερη ενέργεια , υλική η πνευματική,  μπορούμε για τη τελειοποίηση της .

Ο. Ξέρουμε πως έχεις ακούσει μέσα στα χρόνια πολλές καλές ιστορίες για πράγματα που έχουμε κάνει σαν μπάντα και σαν παρέα χαχαχα. Εγώ όταν γνώρισα τα παιδιά σε αντίθεση με αυτούς ήμουν αρκετά μικρός ηλικιακά και αυτό το σημείο είναι που για εμένα έχει ιδιαίτερη πλάκα. Ενώ υπήρχε ένα τεράστιο ηλικιακό χάσμα δέσαμε από πολύ νωρίς και με το πέρασμα του χρόνου μου πρότειναν να γίνω και μέλος τής μπάντας και ας μην ήξερα να παίξω τότε καλά γιατί πρώτα η παρέα. Δεν ξέρω αν είναι τόσο καλό πάντως το ότι είμαστε πρώτα παρέα και μετά συγκρότημα αν σκεφτώ μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια πόσες πρόβες χάθηκαν επειδή απλά πιάσαμε την πάρλα και καταλήξαμε λιώμα ενώ θα έπρεπε να ιδρώνουμε παίζοντας χαχαχα.

Ποια είναι τα ενδιαφέροντά σας πέραν της μουσικής;

Φ. Οι μεγάλες βόλτες στην εξοχή, ο αθλητισμός, τα σουντόκου και τα ναρκωτικά.

Ο. Τέτοια λέει μια ζωή και δεν μας παίρνει κανείς στα σοβαρά….

Χαχαχα, ειλικρινής ο φίλτατος. Με τι άλλα μουσικά πράγματα ασχολείστε;

Φ. Οι μισοί μη οικογενειάρχες  της μπάντας ασχολούμαστε με αρκετά μουσικά πράγματα. Εγώ παίζω στους Agnes Vein, Hail Spirit Noir και Katavasia.

Ο. Εγώ στους Concrete Bastards, Miasmal Sabbath και συμμετέχω σαν session στους Άλλος Κόσμος.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας. Τέλος πείτε μας  ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές σε στούντιο και live (ή κάτι άλλο) που έχετε ζήσει όλα τα χρόνια των Freefall;

O. Γενικά έχουμε καλές στιγμές στα χρόνια, από πάρτυ και λιώματα σε συναυλίες μέχρι γάμους και βαφτίσια. Η καλύτερη δικιά μου ιστορία ξεκινάει με το που μπαίνω στην μπάντα. Εγώ είμαι ενθουσιασμένος και το λέω στην μάνα μου και στον πατέρα μου. Μετα από μερικές μέρες έρχεται η ώρα για μια φανταστική συνάντηση. Έρχονται τα παιδιά να με πάρουν για πρόβα και πέφτουν πάνω στον πατέρα μου ο οποίος τους κοιτάει με περίσσια περιέργεια από πάνω μέχρι κάτω γιατί ενώ περίμενε να δει παιδιά στην δικιά μου ηλικία είδε μερικούς 35αριδες με μακριά "τότε" μαλλιά. Αφού έπεσε η πρώτη γνωριμία είπε γελώντας "Ορφέα, αυτοί είναι τα παιδιά που μου έλεγες? Γιατί εμένα δεν μου φαίνονται και πολύ παιδιά. Όπως και να έχει μπράβο ρε Ορφέα που έκανες συγκρότημα με άτομα στην ηλικία μου"

Θα μας στοιχειώνει για πάντα αυτή η κουβέντα του χαχαχα.

Εμείς ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και την πολύ ωραία κουβέντα!!!

https://freefallmetal.bandcamp.com/

https://www.facebook.com/Free-Fall-Band-177941635576776/