Όταν αναφέρεται η Νορβηγία και η προσφορά της χώρας στην μουσική,και ειδικά την ακραία, σίγουρα δεν πάει η σκέψη μας στο grindcore. Κακώς βέβαια καθώς έχει βγάλει και σ αυτό το είδος κάποιες πολύ καλές μπάντες. Πρόχειρα στο μυαλό μου έρχονται οι
Parliamentarisk sodomi, Beaten to Death, Husmanskost και άλλες πιο πειραματικές τύπου Brutal Blues, Psudoku. Οι δύο τελευταίες είναι πρότζεκτ του ίδιου που έχει και τους Parliamentarisk Sodomi βέβαια, αλλά τέλος πάντων 🙂. Εδώ έχουμε μια νέα μπάντα από άτομα που βαρέθηκαν τις προηγούμενες μπάντες τους και είπαν να φτιάξουν κάτι πιο φρέσκο. Και το πέτυχαν. Εκ πρώτης δεν φαίνεται να κάνουν κάτι ξεχωριστό. Και αυτό ισχύει. Το κάνουν όμως τόσο καλά. Στα 13 κομμάτια σε λιγότερο από 16 λεπτά διάρκειας, σε κάνουν να θες να το ακούς ξανά και ξανά. Οι κιθάρες έχουν γαμάτο ήχο. Οι φωνές εναλλάσσονται από τσιριχτά σε πιο βοθρέ κρατώντας έτσι το ενδιαφέρον καθ' όλη τη διάρκεια της ακρόασης. Η εκτέλεση στο Drop Dead των Siege είναι φωτιά. Γρήγορο κομμάτι έτσι κι αλλιώς. Του έδωσαν μια φρεσκαδούρα. Έχουν διασκευάσει και το Protest and survive των Discharge χώνοντας και blastbeats. Προσωπική αδυναμία του EP αυτού το Mustafa Brevet με το ανατολίτικο riff να είναι απ' τα καλύτερα που έχω ακούσει. Το εξώφυλλο είναι αντίστοιχο του ήχου. Ισοπέδωση δίχως έλεος. Κάποια τραγούδια έχουν samples με κάτι αραβικές ομιλίες και είναι λες και το έκαναν για να σε προετοιμάσουν για το επικείμενο μακελειό. Χαλαρά στα highlights του 2019. Βρείτε το στο site της Everyday Ηate (http://www.everydayhate.com/).
Julius Mars