Τρεις και μισή δεκαετίες σημαντικής παρουσίας στην ακραία μουσική είναι πάρα πολλές για να μην δώσει κάποιος το respect σε αυτούς τους ρομαντικούς γερόλυκους που ακόμα ουρλιάζουν. Θα σταθώ στη λέξη δυστοπία που είναι το αντίθετο της ουτοπίας και είναι σίγουρα η οπτική της μπάντας
(τις ανησυχίες και την πολιτική της στάση) για την κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και που δεν διαφέρει από τα μεσαιωνικά χρόνια. Tίτλος που άπτεται κάθε στίχου σε αυτού του release.
Οι Αντίδραση και σε αυτή την κυκλοφορία δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, απλά παίζουν αυτό το κράμα Hardcore/punk και thrash με τα χαρακτηριστικά γρήγορα περάσματα, αλλά και τα πιο groovy thrashy σημεία (από πρώιμους Slayer και DRI μέχρι Discharge και Eploited). Χαρακτηριστικά του ήχου τους παραμένουν οι απλωμένες φασαριόζικες κιθάρες και η ιδιαίτερη φωνή του Γιώργου (κυρίως το στυλ που τραγουδάει). Μπάσο βράχος και drumming παθιασμένο συμπληρώνουν τον ήχο του Δυστοπία. Οι στίχοι είναι ξεκάθαρα κοινωνικοί και πολιτικοί, αλλά με ένα βαθύ κόκκινο ωμότητας. Άμεσοι και απλοί δημιουργούν μαζί με τη μουσική (τα γρήγορα σημεία κυρίως) μια μπαχαλο-χαοτική κατάσταση, ξεσηκωτική θα έλεγα.
Must listen κυκλοφορία μιας μπαντάρας που έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές και τους ξέρουν και οι πέτρες. Μια μπάντα που δεν έχει ξεχάσει την ταυτότητα της και που συνεχίζει ακάθεκτα να μας χαρίζει καλή μουσική, που μας γυρνάει πίσω στα καλά χρόνια του ρομαντισμού και της απλότητας, όταν το πανκ στην Ελλάδα ήταν ένα ανήμερο θηρίο, πραγματική απειλή. Στα πολύ συν η παραγωγή, το εξώφυλλο και οι συμμετοχές από Stress, Nαυτία κα. και το όμορφο πακέτου του βινυλίου.
P.S. Προσοχή: όταν το ακούσεις μπορεί να νιώσεις ότι μεγάλωσες ... To ζητούμενο είναι να καίει ακόμα μέσα σου η φλόγα...
Ν/Λ