Πρώτη δουλειά των Αθηναίων Hor αν και υπάρχουν πολλές μουσικές ενδείξεις ότι στην πραγματικότητα είναι από κάποια γειτονιά του Όσλο. Κλειστοφοβικοί κατάμαυροι ήχοι θα μολύνουν τα αυτιά σας με το πάτημα του play. Τα υπνωτιστικά riff, τα ψυχοφάγα φωνητικά και το παγωμένο drumming δημιουργούν μία πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα σε όλη τη διάρκεια του album. Μαυρομεταλλική μουσική έτσι όπως την καθιέρωσε η νορβηγική σκηνή των 90s. Οι Hor καταφέρνουν να κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον και τα 34 λεπτά εναλλάσσοντας τις ταχύτητες (από mid tempo σε πιο γρήγορες darkthronικές) και διαφοροποιώντας τα φωνητικά τους ανάλογα με τη δομή των κομματιών. Το ταλέντο της μπάντας γίνεται πιο ευδιάκριτο στο τελευταίο κομμάτι που ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο μέρη, το πρώτο που είναι πιο επικό Black και το δεύτερο που αποτελεί μία ωδή στο χάος. Οι διάφοροι πειραματισμοί του group αναμειγνύονται περίφημα και δημιουργούν ένα πολύ συμπαγές σύνολο. Ακόμα ένα θετικό αυτής της κυκλοφορίας είναι η πολύ καλή παραγωγή καθώς είναι ακριβώς αυτή που πρέπει. Τόσο βρώμικη όσο να ταιριάζει με το πνεύμα του συγκροτήματος και τόσο καθαρή ώστε να μην θάβονται οι ιδέες του. Ένα πραγματικά πολύ δυνατό ντεμπούτο! Τέλος, το "Exitium" κυκλοφόρησε και σε κασέτα για τους πιο μερακλήδες με bonus ένα ακόμη κομμάτι ("Womb of Chaos").
Odio Negro