Μια περιεκτική κουβέντα που έγινε πριν λίγο καιρό με τους Psycorepaths από την Αθήνα (παλιότερα Κέρκυρα), οι οποίοι μετρούν 14+ χρόνια παρουσίας στην ελληνική σκηνή, με πολλά lives (εντός και εκτός Ελλάδας) και αρκετές κυκλοφορίες. Mια μπάντα που κινείται σε "περίεργα" για τα ελληνικά hardcore δεδομένα μουσικά μονοπάτια και που χρησιμοποιεί τον όρο extreme hardcore για να περιγράψει τη μουσική και τη φιλοσοφία τους.
Γεια σας παιδιά. Πριν ξεκινήσουμε να συζητάμε για τα τρέχοντα θέλω να μου δώσετε ένα σύντομο βιογραφικό της μπάντας.
Καλησπέρα παίδες. Η μπάντα ξεκινάει κάπου στα τέλη του 2004, με σχεδόν διαφορετικό line up από το σημερινό. Στα πρώτα 2 χρόνια κάναμε αρκετά πειράματα - απόπειρες με κάποια demo-singles που διανέμαμε από χέρι σε χέρι. Από το 2007 και μετά, αφήσαμε στην άκρη τους πειραματισμούς και καταλήξαμε στο metalic hardcore και κατ' επέκταση στο σύγχρονο extreme hardcore. Έκτοτε έχουμε κυκλοφορήσει, 1 promo, 1 full length, 1 επετειακό maxi - single για τα 10 χρόνια, 1 κασέτα αφιερωμένη στη 2η πενταετία της μπάντας, που ουσιαστικά συμπεριλάμβανε ότι είχαμε και ότι δεν είχαμε κυκλοφορήσει έως τότε σε κάποιο άλλο release και ένα Split με τους Undergust από το Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Με στίχο σε όλες μας τις κυκλοφορίες, άλλοτε προσωπικό άλλοτε για τη παγκόσμια κατάσταση, τις πολιτικές και θρησκευτικές δολοπλοκίες και την καθημερινότητα.
Θωρείτε ότι όλες αυτές οι αλλαγές σας έκαναν καλό;
Οι μουσικές αλλαγές σίγουρα έκαναν καλό και αυτό οφείλετε στα διαφορετικά μέλη που άλλαξε η μπάντα όλα αυτά τα χρόνια... Ο καθένας πρόσθετε ένα μικρό κάτι για να φτάσουμε τον ήχο μας εδώ που είναι σήμερα. Θα το έλεγα σαν αναγκαίο κακό στη περίπτωση μας ως προς την εξέλιξη.
Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές και ποιες οι στιχουργικές, πιο συγκεκριμένα πέρα από αυτά που μας αναφέρατε στην αρχή;
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικούς καλλιτέχνες, όσον αφορά τη μουσική που μας ενέπνευσαν, στο μουσικό και ίσως και στιχουργικό κομμάτι σε ορισμένες περιπτώσεις: Shockwave, Integrity, Kickback, Earth Crisis, Figure Four και άλλοι. Πέρα από τη μουσική μεγάλο αντίκτυπο στο στιχουργικό κομμάτι μας έχουν τα comics, κυρίως τα Αμερικανο-Ιαπωνικά. Ταινίες 80-90s που ήταν ντου και ξύλο. Όπως επίσης ένα άλλο κομμάτι αρκετά σημαντικό που είχαμε ανέκαθεν και φροντίζαμε να το περνάμε με μαεστρία μέσα στα κομμάτια μας χωρίς να γινόμαστε γραφικοί και ανιαροί ήταν το συνομοσιολογικό/πολιτικό/θρησκευτικό.
Περιγράψτε μου λίγο τον όρο extreme hardcore που αναφέρατε και πιο πάνω. Πως προέκυψε και τι σημαίνει για σας; Τι σας διαφοροποιεί πιστεύετε από τις υπόλοιπες hardcore μπάντες;
Προέκυψε από τις συνεχόμενες αλλαγές στους ρυθμούς, από τα mid-tempo με τα κουπλέ στις γρήγορες γέφυρες, είτε πιο thrashy, είτε πιο metalcore, κοινώς σατανίλες, από εκεί στα 2-steps και μετά στα αργά και επιθετικά break downs. Λίγο πολύ δεν διαφέρει αυτός ο ήχος από τις υπόλοιπες σύγχρονες μπάντες που υπάρχουν στον πλανήτη, εμείς απλά φροντίζουμε να έχουμε και ένα μικρό στίγμα του πιο παλιού ήχου των H8000, κάπου κρυμμένο στον εκσυγχρονισμό της μουσικής αυτής.
Μετράτε ουκ ολίγα χρόνια. Ποια είναι η διαφορά στην ελληνική σκηνή του ήχου σας από τότε που ξεκινήσατε έως τώρα;
Πραγματικά έχουμε δει τα πάντα. Και ταυτόχρονα είναι σαν να μην έχουμε δει και τίποτα. Αυτό οφείλετε στις συνεχόμενες μόδες που πέρασαν αυτά τα χρόνια που είμαστε ενεργοί. Μπάντες να αλλάζουν ήχο προκειμένου να ανέβουν και να γίνουν πιο προσιτοί. Με αποτέλεσμα να μειώνονται οι μπάντες που είναι σε αυτή τη φάση. Από τη μία καλύτερα, να μην είναι και πολλοί άσχετοι μαζεμένοι. Βασικά είναι μια σκηνή που υπολειτουργεί κακά τα ψέματα. Αν οι συναυλίες κάπου στα τέλη των 00's ήταν sold out, τώρα θα 'ναι θαύμα αν έχουν 100-150 άτομα.
Είδατε επομένως πολλούς να φεύγουν και να έρχονται; Η κατάσταση σήμερα; Υπάρχει κόσμος, μπάντες που να παράγουν μουσική, lives, εταιρείες, bookers;
Είδαμε άπειρες μπάντες να δημιουργούνται για να κάνουν το κομμάτι τους, δε το ζούσαν, όχι μόνο μουσικά αλλά ούτε στη γειτονιά τους. Κάνανε 5-10 support και ούτε demo δεν είχαν. Και μετά από μερικά χρονάκια σκαρπίνι και κυρίλα παραλιακή... Όπως αναφέρουμε και στο Battles!: "Bands wants to make some supports, only for fame 'n' for some chicks", αυτή τη σκηνή ζήσαμε... Γιαυτό και δεν υπάρχει φάση πλέον. Γιαυτό και είμαστε σε όλη τη χώρα 10 μπάντες που μετά βίας λέμε ένα γεια αν και όποτε κάτσει. Κόσμος υπάρχει ανάλογα τη μπάντα. Υπάρχουν οι φίλοι των μπαντών που θα στηρίξουν, υπάρχουν οι συμμαθητές των μπαντών που θα στηρίξουν μέχρι να κλείσουν τα 20 γιατί μετά σοβαρεύουν τα πράγματα και υπάρχουν και 20-30 άτομα σχετικά που θα είναι εκεί ότι και να γίνει. Διοργανωτές και labels υπάρχουν που κάνουν πράγματα ακόμα αλλά με επιφύλαξη, αφού δεν υπάρχει μια ουσιώδες σκηνή, όπως είναι αυτή των metal-άδων, που metal να 'ναι και ότι να 'ναι...
Στο hardcore γενικά υπάρχει και μια μερίδα σκηνής που αφορά, εμφανίζεται και ασχολείται με τον αυτοοργανωμένο πολιτικό χώρο. Καθένας βέβαια κάνει το κομμάτι του... Έχετε ή ειχατε επαφές ποτέ με αυτό το κομμάτι της σκηνής;
Ναι υπάρχει και έχει ανθίσει αρκετά και γίνεται όλο και πιο δυνατό με τα χρόνια... Γενικά έχουμε κάποιες σχέσεις με ορισμένα άτομα, πολλές ιδέες τις ασπαζόμαστε όσον αφορά τον αντιφασισμό και την αλληλεγγύη ως προς τον συνάνθρωπο σαν μπάντα. Κάποιες από τις κυκλοφορίες μας διανέμονται σε αυτοοργανωμένους χώρους μέσω του Angry Owl Distro, που μας βοηθάει επίσης ως και προς τις κυκλοφορίες καθ' εαυτού. Πολλές από τις ελληνικές μπάντες επίσης που ακούγαμε και ακούμε ανήκουν σε αυτή τη σκηνή.
Ας αλλάξουμε θέμα. Πείτε μας λίγο για το Split με τους Βραζιλιάνους. Πως προέκυψε, τι feedback έχετε, δεδομένου οτι "ακουστήκατε" και στη Βραζιλία, που έχει μια καλή σκηνή;
Το split προέκυψε μετά από πρόταση που μας έγινε από τον Samuel τραγουδιστή των Undergust, να μοιραστούμε ένα άλμπουμ μαζί. Είχαμε έτοιμα τα κομμάτια, μιας που ετοιμάζουμε πολύ νέο υλικό, οπότε έφυγε άμεσα για κοπή με το που ετοιμάστηκαν εξώφυλλα κτλ. Το feedback, με όσα άτομα έχουμε μιλήσει εκτός Ελλάδας είναι ενθαρρυντικό, σε αντίθεση με τη Local σκηνή που δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα, με εξαίρεση κάποια Ελληνικά Zines που μας τίμησαν με τα καλά και ενθαρρυντικά τους λόγια...
Θα ξανακάνατε Split ή είναι κάτι που κάνατε μια φορά και τέλος για τους δικούς σας λόγους; Επιπλέον έχω την άποψη ότι τα splits γενικά είναι θαμμένα όσον αφορά τη δισκογραφία μια μπάντας... Άδικα βέβαια... Τι γνώμη έχετε;
Γενικά θέλουμε να το κρατήσουμε αρκετά true το όλο θέμα με τα releases. Στο εξωτερικό είναι πολύ συνηθισμένες τέτοιου είδους κυκλοφορίες ακόμα και από συγκροτήματα που δε γνωρίζονται μεταξύ τους. Σε αντίθεση με τα εγχώρια splits που λίγο πολύ οι μπάντες γνωρίζονται μεταξύ τους και γιαυτό και ο λόγος ελάχιστων τέτοιων κυκλοφοριών, όσον αφορά τη σύγχρονη εγχώρια σκηνή του είδους. Μελλοντικά αν ξαναπροκύψει κάτι ανάλογο σίγουρα θα ήμασταν υπέρ στο να συμμετάσχουμε. Αν είναι καλή η κυκλοφορία, θα ακουστεί ανεξάρτητα αν είναι split, cd ή ακόμα και demo.
Μιλάτε πάντα για split με μια hardcore μπάντα ή τελοσπάντων μια μπάντα του ήχου σας ή και γενικότερα;
Αν η μπάντα που θα μας γίνει πρόταση να φτιάξουμε ένα split πλησιάζει στον ήχο μας ή συγκαταλέγεται, εννοείτε πως είμαστε μέσα. Στη τελική αυτό που προέχει για εμάς είναι να βγάζουμε υλικό. Και επειδή έχουμε πολύ από αυτό θα θέλαμε να κυκλοφορήσουμε όσον τον δυνατόν περισσότερες κυκλοφορίες, ανεξαρτήτως τύπου (splits, EPs, full length κ.ο.κ.).
Στόχοι πέρα από τις κυκλοφορίες ποιοι άλλοι είναι;
Βασικός στόχος είναι η εξέλιξη της μουσικής μας, από κυκλοφορίες όπως προανάφερες μέχρι lives όπου είναι εφικτό να πάμε και να παίξουμε. Και φυσικά να πάμε τη μπάντα όσο πιο μακρυά μας επιτρέπει η παρούσα κατάσταση.
Μιας και αναφέρατε την παρούσα κατάσταση μιλήστε μας λίγο για αυτό... Πως επηρεάζει η κρίση την μπάντα την σκηνή και όλο το μουσικό σύστημα γύρω από αυτό σύμφωνα με τη δική σας εμπειρία;
Η κρίση τη μπάντα την έχει επηρεάσει με διάφορους τρόπους. Από αλλαγές μελών, καθυστέρηση στις κυκλοφορίες, λόγο οικονομικών δυσκολιών, μέχρι διαφωνίες εσωτερικές που στα πρώτα χρόνια δε θα δίναμε σημασία. Από εκεί και πέρα, το όλο μουσικό σύστημα επηρεάζεται αρνητικά, μπάντες προσπαθούν να καβατζωθούν και να προμοτάρουν τον εαυτό τους όσο το δυνατόν περισσότερο μέσα από "κύκλους" που φτιάχνουν με αποτέλεσμα να λειτουργεί άκρως αρνητικά και να ξεφεύγει από την hardcore λογική. Με την έννοια ότι αν το hardcore κάποτε είχε σαν σημείο αναφοράς την ενότητα, την αλληλεγγύη και την υποστήριξη μεταξύ κόσμου, σκηνής συγκροτημάτων και εμπλεκομένων προς αυτό, έχει χάσει κατά πολύ αυτή τη σημασία του. Και αυτό όπως φαίνεται πλέον υπάρχει και στις υπόλοιπες "underground" μουσικές σκηνές.
Αν υπήρχε δηλαδή συνεργασία και υποχωρήσεις στα θέλω θα ήταν καλύτερη η κατάσταση ακόμα και με τις παρούσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες εννοείτε;
Σαφώς θα ήταν καλύτερη, γιατί είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι μπάντες σε αυτή τη φάση και αν όλοι support-αραν αυτό που αγαπάνε χωρίς έχθρες, εγωισμό και κομπλεξισμό τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Θα είχε εξελιχθεί όλη η σκηνή και θα είχαν επωφεληθεί από αυτό οι μπάντες και σίγουρα οι παράγοντες που ασχολούνται με αυτό.
Είναι και ένα καλό μάθημα ωστόσο αυτή η κατάσταση για να δούμε τα λάθη μας όλοι όσοι εμπλεκόμαστε σε αυτό και να χτίσουμε από την αρχή αυτό που αγαπάμε... Πέρα από όλα αυτά όμως και επειδή πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά και δεν σταματάμε να προγραμματίζουμε, ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια;
Στα μελλοντικά μας σχέδια, όπως φαίνεται θα υπάρξουν κάποιες κυκλοφορίες. Από τέλος άνοιξης ετοιμαζόμαστε για ένα mini tour και ίσως και κάτι ακόμα μεγαλύτερο, αν όλα πάνε όπως τα προγραμματίζουμε. Απλά όπως ξέρεις και εσύ τα πράγματα σε αυτή τη σκηνή πάνε αργά και απρόβλεπτα, για τους λόγους που προαναφέραμε πιο πάνω...
Κάτι που ήθελα να ρωτήσω για τις παραγωγές σας... Επειδή παρατηρεί κάποιος αλλαγές από κυκλοφορία σε κυκλοφορία. Ξεκινήσατε στο full length με μια παραγωγή πιο γεμάτη και πιο ογκώδη και καταλήξατε με μια πιο τραχιά, πιο live σαν αίσθηση, ενώ στο ενδιάμεσο το single είχε κάτι και από τα δύο... Είναι αποτέλεσμα τυχαίο ή ψάχνετε εσείς κάτι συγκεκριμένο;
O ήχος έχει να κάνει καθαρά με το τι θέλαμε να επιτύχουμε εκείνη τη περίοδο, όσον αφορά στο θέμα μουσικής και παραγωγής. Έχουμε τον δικό μας ήχο σαν μπάντα, αλλά στο θέμα παραγωγής αποφασίζουμε το πως θα είναι το αποτέλεσμα ανάλογα με το τι θέλουμε να εκφράσουμε εμείς και να το περάσουμε στον ακροατή, σε θέμα παραγωγής πάντα.
Πείτε μου από τα 14 και κάτι χρόνια που υπάρχετε μια στιγμή άσχημη, μια στιγμή αστεία ή περίεργη και μια στιγμή όμορφη.
Πραγματικά και για τα 3 που ρωτάς, υπάρχουν πολλά καταγεγραμμένα. Ένα από τα ζόρικα σκηνικά ήταν όταν είχαμε στήσει ένα Event στα μέσα του 2008 με τις νέες τότε μπάντες της εγχώριας σκηνής στη Κέρκυρα, όπου πρωτοξεκινήσαμε. 2 μέρες πριν το fest που ετοιμάζαμε, μας ακύρωσαν την άδεια παραχώρησης χώρου που είχαμε για την διεξαγωγή του φεστιβάλ, με αποτέλεσμα να μην έχουμε χώρο για να διεξαχθεί, λίγο πριν προβούμε σε ακύρωση, καλέσαμε τις μπάντες... Aλλά οι περισσότεροι είχαν σχεδόν φτάσει στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας και ακόμα χειρότερα η μία μπάντα μας ειδοποίησε ότι έρχεται με οδική βοήθεια γιατί τράκαραν στο δρόμο. Για καλή μας τύχη βρέθηκε ένα μπαράκι αρκετά έξω από το κέντρο της πόλης. Και το φεστιβάλ μεταφέρθηκε εκεί, σε λιγότερο από 48 ώρες από την ώρα διεξαγωγής. Περίεργες στιγμές ζούμε κάθε μέρα... Άστο αυτό... Όσο για το όμορφη, νομίζω ότι είναι κάθε φορά που η μπάντα δουλεύει, από τη σύνθεση μέχρι τη κυκλοφορία και από τη πρόβα μέχρι και ένα live.
Χάρηκα πολύ που τα είπαμε. Εύχομαι τα καλύτερα... Ο τελευταίος λόγος σε σας!
Ευχαριστούμε όλη την ομάδα του noise ritual για τη συνέντευξη και τον χρόνο που μας αφιέρωσε. Κρατήστε οικογένεια, φίλους και αδελφούς από κοντά, αποβάλλεται τον αρνητισμό και τις έχθρες που σας κρατάνε πίσω.
