Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

Συνέντευξη με τους Sadhus,The Smoking Community



Καταδυθήκαμε στο παραπέτασμα καπνού των Αθηναίων sludge ακτιβιστών, Sadhus-The Smoking Community, και, παρά την ντούχνα, τους εντοπίσαμε και
συζητήσαμε σχετικά με το δεύτερο album της μπάντας, Big Fish, τις μουσικές (και μη) επιρροές τους,τις εμπειρίες τους στο σανίδι, την ελληνική σκηνή καθώς και τη γενικότερη άνοδο του sludge ήχου στο ελλαδιστάν. Κάθαρση μέσω του βούρκου τώρα!
ΛΓ


Για αρχή, ένα σύντομο βιογραφικό.

Δημιουργηθήκαμε κατά την διάρκεια του καλοκαιριού του 2008. Έπειτα ξεκινήσαμε να συνθέτουμε μουσική και να παίζουμε λαιβ μέχρι και το 2011 όπου συμμετείχαμε στη συλλογή της SpinalogaMiss Fortune Was A Henhouse Manager” με το κομμάτι “Foondamentalist”. Η συνέχεια επεφύλασσε την κυκλοφορία του πρώτου και ομώνυμου άλμπουμ μας το καλοκαίρι του 2014. Ακολούθησαν αρκετά σημαντικά live για εμάς και κάποιες περιοδείες στην ελληνική επικράτεια και το 2017 ήρθε η επόμενη κυκλοφορία μας, το split με τους Agnes Vein και το κομμάτι «Abduction”. Στα τέλη του 2018 κυκλοφορήσαμε μαζί με τους ομόσταβλους Last Rizla καθώς και με τους Rita Moss και Friend of Gods το 4-way splitJazz On Bones” όπου συμμετείχαμε με το κομμάτι μας “Inner Struggle” και αισίως πριν από λίγο καιρό «ήρθε» και το νέο μας άλμπουμ υπό τον τίτλο “Big Fish”.  

Οι μουσικές επιρροές σας;

Θα λέγαμε ότι είμαστε κι εμείς παιδιά των Black Sabbath, με μεταλλικές εφηβικές ανησυχίες, ενηλικίωση με τους Kyuss, Monster Magnet, Orange Goblin και «άντρωμα» με το doom των Electric Wizard, Sleep, Om και το Sludge των Iron Monkey, Eyehategod, Weedeater και πολλών άλλων βεβαίως.

Σχετικά με μη μουσικές επιρροές, τι άλλο αποτελεί πηγή έμπνευσης για σας;

Η έντονη και πολυπληροφοριακή καθημερινότητα προσφέρει σίγουρα με τον ασυναίσθητο τρόπο της στην παραγωγή της μουσικής μας αλλά και των στίχων. Οποιοδήποτε έντονο συναίσθημα ή κατάσταση μπορεί επίσης να οδηγήσει στην έμπνευση. Εν τέλει τα βασικά ερωτήματα της ύπαρξης και της ανθρώπινης φύσης είναι κινητήριες πηγές στον τομέα της μουσικής παραγωγής.

Πού εντοπίζετε τις διαφορές σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σας;

Θα λέγαμε ότι είναι μια συνέχεια των προηγούμενων δουλειών μας, σε παρόμοιο ύφος και στυλ αλλά ίσως πιο κατασταλαγμένο όσον αφορά την ποιότητα του ήχου, την δομή των τραγουδιών και την ενορχηστρωτική τοποθέτηση. Έχουμε αποκτήσει περισσότερη εμπειρία σαν μουσικοί, περισσότερα ακούσματα και μουσικά βιώματα και πιστεύουμε λογικά αυτό αποτυπώνεται στο καινούριο μας άλμπουμ.  


Λίγα λόγια για το μη κλισαρισμένο layout του album;

Είναι φιλοτεχνημένο από τα παιδιά της Blackspace που είχε αναλάβει και το εξώφυλλο του προηγούμενου δίσκου μας. Και σε αυτήν την κυκλοφορία έχουμε επιλέξει το ζωικό βασίλειο αυτήν την φορά εστιασμένο στον υδάτινο κόσμο και συνδεδεμένο με τον τίτλο του άλμπουμ. Το τύπωμα του εξωφύλλου πραγματοποιήθηκε από τους μεταξο-τυπάδες της Fuzz Ink ενώ για την φωτογραφία του εσώφυλλου τα gredits πάνε στην Μαριάννα Ρούσσου.  

Πώς βλέπετε την ελληνική σκηνή;

Σε γενικές γραμμές έχει καλή πορεία τα τελευταία χρόνια κάτι που οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Η τεχνολογική ανάπτυξη παρέχει δυνατότητες στην καλύτερη παραγωγή ήχου στις διάφορες κυκλοφορίες, η διαδικτυακή συνένωση προσφέρει στην πληθώρα των ακουσμάτων και επιρροών ενώ η όλο και πιο αυξανόμενη συμμετοχή των διοργανωτριών εταιρειών σε συναυλιακά τεκταινόμενα παρέχει την δυνατότητα της μεγαλύτερης διάδοσης των ελληνικών μουσικών προτάσεων. 

Πιστεύετε ότι η άνοδος του stoner στην ελλάδα τα τελευταία χρόνια, βοήθησε μπάντες με πιο ακραίο ήχο(sludge);

Βοήθησε θα λέγαμε μπάντες από ολόκληρο το φάσμα του ροκ ήχου υπό το πρίσμα ότι έστρεψε την προσοχή του κοινού στις ελληνικές μπάντες καθώς παρατήρησε ότι παράγονται άρτιες και ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες. Όσον αφορά το Sludge και εν γένει τον σκληρό ήχο τα πράγματα είναι ολίγον τι διαφορετικά, καθώς το ύφος της μουσικής δεν επιτρέπει από την φύση του εύκολους ή ευκαιριακούς ακροατές. Σίγουρα κάποιοι ενημερωθήκαν για την ύπαρξη κάποιων συγκροτημάτων αλλά αν μιλήσουμε για μια άνθηση αυτή μάλλον οφείλεται περισσότερο στην ποιότητα των κυκλοφοριών του συγκεκριμένου ήχου.

Τι σημαίνουν για μια μπάντα τα live με δυνατά μη εγχώρια ονόματα; (πχ Weedeater,Eyehategod αν δεν κάνω λάθος). Γενικά, προτιμάτε τα live ή το studio;  

Σημαίνουν πολλά από άποψη εμπειριών στον τομέα της live αντιμετώπισης, στην επικοινωνία με σημαντικούς μουσικούς της σκηνής και γνωριμίας με την δική τους οπτική των μουσικών θεμάτων. Επίσης σημαίνουν την ολοκλήρωση και κάποιων ονείρων που έχουν οι μουσικοί να παίζουν μαζί με ανθρώπους που θαυμάζουν. Όσον αφορά την προτίμηση μας μεταξύ των live και του στούντιο θα λέγαμε ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε σαν πιο ιδιαίτερη κάποια από τις δύο εμπειρίες. Κάθε μια προσφέρει ξεχωριστές και καλοδεχούμενες εμπειρίες οι οποίες συνεισφέρουν στην ωρίμανση και πρόοδο της μπάντας. 

Συμμετέχετε σε άλλα projects;

Υπάρχουν οι Half Grammme Of Soma όπου συμμετέχει ο Νίκος ο μπασίστας μας και οι Last Rizla στους οποίους ανήκουν παράλληλα ο Γρηγόρης ο ντράμερ μας και ο τραγουδιστής μας ο Σταύρος. Γενικά είμαστε ανοιχτοί σε νέα projects, μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και να ψάχνουμε τον ήχο και το τζαμάρισμα φυσικά αποτελεί για εμάς κομμάτι ζωτικής σημασίας.

Τα μελλοντικά σχέδια της μπάντας;

Ετοιμαζόμαστε για κάποια live εκτός Αθηνών μερικά εκ των οποίων έχουν ήδη ανακοινωθεί και άλλα όχι. Στα κοντινά μας σχέδια υπάρχει ο προγραμματισμός μιας Ευρωπαϊκής περιοδείας, ενώ σε μουσικό επίπεδο είμαστε ήδη σε διαδικασία σύνθεσης νέων κομματιών ώστε σύντομα να έχουμε και νέο ετοιμοπαράδοτο υλικό. Ευχαριστούμε…